sneudistencamping

Effe. Nudistencampings. En dan hou ik er over op. Het schijnt dat een op de vijftien mensen in Nederland alleen maar vakantie wil vieren in zijn blote pielemuis. Why? Een op de vijftien Nederlanders wil perse in haar blote foef naar de bakker. Why? Ik heb me serieus heel even ingelezen net, maar ze zijn dat ooit begonnen als statement tegen de industrialisatie en voor de natuur. Ok, dat fabrieken het milieu vervuilen is een nare bijkomstigheid van de welvaart. De natuur was er eerder en is zoveel mooier dan alle prietprut die er uit de fabrieken rolt, tot zover kan ik ze volgen. Maar zeg mij welke ooievaar of ransuil je redt door met je blote taas je voortent op te zetten?
Lekker gekleed van de snelweg afdraaien met je sleurhut, gauw ff inchecken en dan hup de kleren uit. "Hehe....Kokosmatje van me, maak jij even koffie dan rits ik de tent eraan"!? Vervolgens even een voorstelrondje langs de naastgelegen sleurhutten, die hun pielemuis al niet meer in hoeven smeren want ze zijn er al een week. Gezellig aanschuiven bij de pik-nicktafel, lekker bankje! En dan die campingwinkel. Echt alles wat rond de 1 meter vanaf de grond staat zou ik niet meer kopen. Bah, bah. Wijs even aan zeg. De biljartkeu, de midgetgolf sticks, de afwasplekken en de aanrechtjes ervan, werkelijk iedereen hangt zijn edele zwikkie langs die materialen. En staat zo'n bakker dan ook met blote lus het brood voor je te snijden? Of de slager een onsje salami te gokken? Die terrasstoelen, het kan toch niet! En dan de fietsverhuur op de camping zelf....witte fietsen, pak maar joh, als je ze maar na gebruik weer terugzet.
Zet mij er vijftien op een rij, en ik haal er twee uit. Honderd procent. Kijk even lang naar iemand en je raadt het al. Probeer maar eens. Vanaf de maand juni stralen ze het alweer uit. Ik krijg echt de griebels van die aanstellerij. En smetvrees van alleen al de gedachte aan zo'n smerige zielige camping die zich voorstaat dat ze de ransuil en de ooievaar redden met hun kinderlijke gezeik.

aso

Mijn jongste leerde me onlangs dat aso staat voor "anti sociaal". Nu kende ik het begrip aso natuurlijk wel. Maar de echte inhoud van het begrip begint me nu pas te dagen, nu ik me wat meer langs de randen van het foebalveld begeef. Daar waait zo regelmatig een anti sociale wind, dat ik het bijna niet meer uitgelegd krijg zonder een instelling voor zeer moelijk opvoedbaren aan te halen als voorbeeld. Hoe leg je uit dat het niet "normaal" is te appen dat je neefjes je teamgenootjes komen neersteken? Dat kanker een vreselijke en veel voorkomende ziekte is, die je niet gebruikt als je een proefwerk moet leren of je zin niet krijgt? Dat je op zaterdagochtend na de wedstrijd geen balletje mayo eet in de kantine en niet op de terugweg naar de meisjeskleedkamer de scheidsrechter alsnog voor klootzak of loser uitmaakt? Juul zei me eens dat foebal de goedkoopst denkbare sport was. Dat er geen sport is waar je drie keer per week mee bezig kunt zijn voor 175 euro per jaar. Die financiële meevaller blijkt hand in hand te gaan met een sociale tegenvaller van formaat. Elke keer als ik de mini naar het groen stuur, denk ik aan de drie jaar dat ik "mijn vinger in de dijk" heb kunnen houden aangaande foebal. En nog bekijk ik het per seizoen, heb ik me voorgenomen. Ik hou mijn joker in de zak. Je mag van mij elke sport doen die je wilt, zolang er niet meer doden bij vallen dan in het verkeer en je karakter en opvoeding er niet mee naar de gallemiezen gaan.
Op en om het veld zijn ook groot geworden foebaljongens. Dat zijn vaders die nog een veteranen balletje trappen of laten trappen, dan wel stelselmatig in de kantine hangen. Zij blinken met schuimkraag mee op het succes van de adolescenten. Op muziek van de jeugd, met haarstukjes, zonnebank en voorzettanden. Hun trots op de parkeerplaats, hun schaamte aan de bar. En iedereen is een "toppertje". Ze noemen elkaar allemaal "toppertjes" want dat verhoogt de feestvreugde en eigenwaarde. Echt, ik ben zo blij dat het seizoen haar deuren sluit. Excuses aan de leuke kinderen, vader en moeders langs de lijn. Spelden in de hooiberg maar ze zijn er. Dit weekend geen gehaktballen en geen steekwapendragende neefjes van twaalf. Geen terminale ziektes en geen Sjonnies die "heuh" met kegel roepen als ze "hallo" bedoelen te zeggen. Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst....

honnie doe

We zitten beroepshalve bij elkaar. Gegroepeerd vanwege onze werkgever, ons inkomen en onze taak. Ik had al van Koos gehoord. Dat Koos ook een plekje moest hebben en Koos ons nu kwam "versterken". Of ik het bestaansrecht van die aanhalingstekens even wilde checken. Ik kwam zoals gewoonlijk vijf minuten te laat en alleen de stoel naast Koos was nog leeg. Arme Koos. Maar dat wist ie nog niet. Koos werd de mijne. Het voorstelrondje was nu eens niet "wat doe je sinds mensenheugenis en welke diploma's liggen er allemaal in je bureaula?". Het was "wat deed je het pinksterweekend?". Er kwamen leuke verhalen over bourgondisch eten op mooie locaties en weekendborrels aan de Amstel. Iemand had asperges gegeten bij een asperge-expert, dus ik heb meteen even gevraagd waarom je bij de eerste toiletgang direct na de asperges van de lucht op de wc denkt dat je naar de dokter moet, en rap. Het antwoord was inderdaad verstrekt dat weekend: asperges voeren met turbosnelheid afvalstoffen af. Eigenlijk zou je voor een zorgvuldige ontslakking asperges eten en piesen moeten afwisselen tot je je toiletblok weer ruikt bij het doortrekken. Dat is bij benadering 72 uur asperges eten. Toen kwam Koos. Koos zei dat ie met de "honnie doe list" druk was geweest. Het werd stil. Was Koos iets gênants aan het onthullen? Of had ie pijn nu, na zo'n weekend "honnie doe list"? Was ie misschien nog even rap aan het bijscholen nu hij bij ons mocht aansluiten? Had ie zich op een datingsite gezet en vroeg ie verkapt ons advies?
Ik mompel onopvallend maar hoorbaar met mijn blik op het raam "Koos, wil je met ons delen wat dat is, een "honnie doe list?". "Ja, tuurlijk, dat is van honnie doe dis en honnie doe det". "Aaaaaah, zeg ik als eerste, een "Honey, do list!". Koos knikt trots omdat ie zich een geweldige echtgenoot vindt. Hij vindt het wel fijn de vrouwtjes dat even te laten weten. Ik niet. Ik vind Koos nu al een loser. Wacht maar even. "Heb je verder nog wat gedaan Koos?" vraag ik. "Ja, barbeque-en natuurlijk, want dat kan altijd" zegt Koos. "En bier zuipen zeker Koos, dat kan zeker ook altijd?". Koos kijkt in zijn popi jopie bloesje venijnig opzij. "En omdat ik hier nieuw ben, wil ik graag met iedereen apart even een afspraak maken" zegt Koos. Het wordt nog stiller. "Nou, dat hoeft nog niet Koos, we weten voorlopig wel genoeg. Ga jij je maar eerst rustig inlezen en stel dan wat slimme vragen ok? Ondertussen maken wij wel een Koos do list!".