all stars

"De rest komt er zo aan hoor!" zeg ik tegen Bart als we neerstrijken op ons vaste plekje in een lege ruimte en hij "hetzelfde meisjes?" zegt. (OMG, als mijn moeder dit hoort....) We vragen hoe zijn weekend was, concluderen aan de hand van zijn verslag wat voor lieverd het eigenlijk is en vertellen hem dat zijn zaakwaarnemer (tevens vriend) zijn kroegje als een perfect huisvader bemand heeft afgelopen weekend. Wij hebben dat namelijk een beetje in de gaten gehouden voor hem. Zo zijn wij. Als het maatschappelijk toch een beetje komkommertijd is doen wij dat graag voor Bart. Dan verschijnen er in de deuropening grote zwarte voetbaltassen, Adidas slippers en glimmende trainingsbroeken. De all stars zijn er. Joni en ik gniffelen naar Bart "kijk, daar zijn ze al". Wisten wij veel. Joris en Wabbo komen binnen. Ik zie geen spoortje sport aan hen behalve hun outfit en dan nog op hun schoenen na. Het is een bijeengeraapt zooitje mannen. Werkelijk niets gemeenschappelijks behalve hun badslippers en hang naar bier. Foebal is hun eeuwige alibi voor alles wat iets van hen vraagt in het leven. Succes is een keuze, ik vind het wel grappig. "Hebben jullie na het eten en voor het afruimen de sportkleren aangetrokken, de tas van vorige week gevonden en rechtstreeks de highway naar hier gepakt ofzo?". Joris komt bij ons zitten en Wabbo gaat zeven krukken verderop zitten. Ik begrijp dat wel. Joris is goed gebekt en houdt wel van wat tegengas, maar Wabbo blijkbaar niet. "Wabbo, heb je zwaar getafeld dat je daar helemaal gaat zitten?". "Ik mocht de vorige keer niet van jullie pinda's eten, dus nu hoeft het van mij niet meer" zegt ie al whats-append. "Gut, een gekwetste man. Kerel, jullie weten niet wat handen wassen na het plassen is en dan moet je gewoon van ons en onze pinda's afblijven. Wij zijn dus de bedreigde soort, niet jullie". Joris legt ons nogmaals het principe van de open relatie uit. Gaap Joris. Zeg gewoon wat je wilt zeggen en wees voorbereid op ons antwoord. Je kunt het aan. Jij wel, Wabbo niet. "Trouwens was jouw kind jarig?" roept iemand. "Hoe lang is die jarig eigenlijk?". Er is er een wakker, hoera, hoera. "Ja, dat is waar, morgen even de slingers weghalen, je hebt gelijk" zeg ik snel. Joni gaapt naast me op de kruk. Ik begrijp haar ontspanning wel. Ik heb er zelf ook een beetje last van. Bart maakt de tap schoon. Met kokend water. "Bart, pinda's van ons?".