Ivoorkust (1)

Morgen zo'n twintig jaar geleden, vierde ik de jaarwisseling met "Freddy op het eerste gezicht" in de boerderij van zijn beste vriend in Friesland. Met Freddy en zijn vrienden, hun partners en hun kinderen. Iedereen bleef slapen, overal waren opgemaakte bedden en knusse hoekjes en het vuurwerk verlichtte het prachtige platteland van Friesland en geen enkel huis in de omtrek. De volgende dag bracht Freddy mij met zes maanden tegenzin (hij) en een koffer voor drie maanden naar Schiphol. Ik moest en zou drie maanden naar Ivoorkust gaan om de door de burgeroorlog noodlijdenden van voedsel te helpen voorzien. Zo gezellig als het oud en nieuw feest was geweest, zo schokkend lonely was de aankomst in Accra. Het was aardedonker op het vliegveld, alleen witte tanden en gele taxi's. Ik had geen clue waar ik ging slapen. Na een uur kwam de enige blanke die ik in de menigte kon ontwaren naar voren en heeft me naar mijn compound gebracht: een door een muur omgeven stukje grond met lemen huisjes. "See you tomorrow, sleep well. I'll be here ten o'clock". Naast mijn soort van slaapkamertje was een soort van deurtje dat naar een soort van betonnen douche leidde. Ik had een enorme bus Mobile insectenspray meegenomen en spoot alle kieren van de douche preventief ff in. Koffer uitpakken en dan even lekker douchen dacht ik. Toen ik mn klamboe had opgehangen, net voordat de eerste hagedissen zich aandienden, liep ik met mn Biotherm de "douche" in. Daar hadden zich uit schrik van de insectenspray miljoenen kevers verzameld uit alle kieren die er maar waren. Kevers van 6 centimeter en gitzwart. Hele plakkaten kevers, een hoogpolig tapijt van zwarte kevers die over de zeik waren. Het spijt me, maar toen was het wel tijd om te gillen. En niet een klein beetje. In een piepklein onderbroekje stond ik met mijn zachtroze handdoekje te gillen in het half donker tussen de kevers, of weet ik veel wat het waren. Uit het niets kwam een lachende neger met een stoffer. Toen begon ik nog harder te gillen. Waarom was alles hier zwart en onverwacht? De neger begon lachend alle duizenden kevers op een hoop te vegen, maar ik had gegeten, gedronken en gedoucht. Laat maar zitten Humphrey. Ik ga wel lizards tellen onder mijn klamboe. En trouwens waarom zit er hier geen glas in de ramen en kan de deur niet op slot? Was ik maar bij Freddy thuis gebleven..... (to be continued)