Spatjes

Vandaag had ik ook eens mijn Zoom-suit aan: boven de navel niets op aan te merken, onder de navel niet om aan te zien. Ik moest even vlug iets kopen in de stad en probeerde de Mini te parkeren. De parkeerplaats was overvol want door "Colonja" is het hier nu gratis parkeren (ik zie het verband niet, maar dat zal aan mij liggen, wellicht het steunen van de middenstand). Diverse auto's stonden op de verhogingen van de parkeerplaats en "da mag nie". Dat is buiten de vakken en 30 cm hoog, dus niet te missen. Met een Landrover of een oud barrel ram je je auto er technisch gezien uiteindelijk wel op, klopt, maar...."da mag nie". De handhavers hebben dat door middel van een bekeuring proberen te verduidelijken. Zo ook aan een man met drie kinderen in de leeftijd 5-9 jaar, die met het kroost de auto instapte, de bon onder zijn ruitenwisser zag wapperen EN METEEN BEGON TE SCHELDEN naar de handhavers. Dat zij - hou je vast - "landverraders" waren. De ramen open, de kinderen achterin en schreeuwen maar.
Een "Irishman" came along. Aan zijn hand zijn zoontje van een jaar of zes. "Als je zo stoer bent je auto daar neer te zetten, moet je ook zo stoer zijn een bekeuring te incasseren joh". De man wisselde razendsnel van scheld-prioriteit en begon de Irishman uit te kafferen "waar hij zich mee bemoeide". "Een klein pikkie ben jij kerel, echt een heel klein pikkie joh", zei de Irishman rustig. Zijn kind keek met grote ogen aan papa's hand wat er gaande was. Mijn politiehart kwam boven, handhavers zie ik ook als collega's (ook al heb je leuke en minder leuke: zij doen ook hun werk). "En een prachtig voorbeeld voor je koters dit gedrag bovendien" voeg ik toe. De "vader" van ver na de oorlog schreeuwt naar de Irishman of hij even wil testen "wie het kleinste pikkie is van hun twee" (citaat, excusez). De Irishman zegt zachtjes tegen mij "wil jij even mijn kind vasthouden?". Ik zeg net zo zachtjes terug "Nee, loop met mij mee en verlaag je niet tot zijn soort want dat is wat hij wil. Dat hij niet meer de enige is die hier voor schut staat en zijn zelfbeheersing verliest. Jij bent een betere vader, loop met me mee, kom...". De galbak had niets gehoord van wat wij zeiden en de Irishman liep met me mee, zijn kind aan de hand. Toen we aan de overkant van de straat waren zei ik "Gaan jullie lekker shoppen mannen?". "Bedankt he" knipoogde de Irishman. Thats why I like Irishmen. Moedig, verantwoordelijk en (dus) elegant.