Ook als je niet getrouwd bent, ben je tegenwoordig druk met scheiden. Voorheen donderde ik vrijwel alles in een bak, omdat na mij toch alles op eenzelfde vuilnishoop gestort werd want de financiering van gescheiden afvalverwerking was nog niet rond. Het scheiden van afval was toen puur ter "opvoeding" van de burger, een voorbereiding op hergebruik. Nu iedereen blauw-, bruin-, en grijsgeklepte containers op zijn erf heeft staan, gaat die vlieger denk ik niet meer op. Dat zou wel een hele kostbare opvoedingsmethode zijn.... In de grijze mag alles, zo had ik bedacht, tenzij je tuinafval hebt, daarvoor is de bruine. De blauwe past hier niet, dus een "ja-nee" sticker op de brievenbus en de krant digitaal: opgelost. En dan maar wachten tot ze geleegd worden. Stampen, stouwen en wachten. Een keer in de drie hele weken komen ze je bende nog ophalen. Niks elke week ding aan de straat, nee drie weken aandrukken en proppen en dan zien dat je ze nog aan de straat krijgt. Het lijkt wel een klysma na obstipatie als je de bakken weer leeg je tuin in sleurt. Gelukkig is er dan nog het afvalbrengstation. Dat is een gezellig zaterdagochtend uitje, althans: dat was het altijd. Maar ook daar beginnen ze na de slagboom door je autoraampje te schreeuwen "geen restafval he, dat is toch geen restafval?" Waarvoor zou ik hier zijn denk je als ik geen restafval bij me had? Om te shoppen? Potje tennis te spelen? Kinderen onder te brengen? "Waar moet ik met de vuilnis heen?" "Daar moet u voor betalen in die automaat, dat kan met uw afvalpasje". Mijn afvalpasje werkt wel op de toegangs-slagboom maar niet op de huisvuilcontainerautomaat. "Dan moet ik het pasje innemen mevrouw", blaast de vuilniswachtmeester. "Nou, dat gaan we niet doen, alle andere containers zijn nog beschikbaar zonder pasje, ik red me wel" zeg ik vriendelijk. "Geen restafval he, geen restafval!" Pffff......ga even naar het klein chemisch containertje, eat your heart out kerel.
Een week later ben ik er weer, met Joost. We rijden naar de slagboom. "Denk eraan: alles is grofvuil" zeg ik, "en dumpen doen we snel en vooral ver in de container. Zet je linkse gezicht even op, vandaag hebben we er wat aan. Oh ja, het woord restafval is vanaf nu uit den boze en jij hebt geen clue wat er in die vuilniszakken zit en ik praat geen Nederlands. Met 30 seconden moeten we hier weg zijn met een lege kar, deal?" Het opvoedingsprincipe werpt al na een week haar vruchten af. Hadden ze toch gelijk.
