Roderik

Het is weer gezellig in ons kroegje "in de Jordaan". Er wordt gekaart en gebiljart en als we binnenkomen hebben we ons koelgespoelde glas en vaste biertje alweer voor onze neus voordat we de sleutels en de Iphone een plek op de bar hebben gegeven. Joni laat me Tinder zien. Tinder is een vleeskeuring op GPS niveau. Iedereen die binnen je coördinaten valt verschijnt in beeld. Die swipe je naar "weg ermee" of "match", al naar gelang je keuze respectievelijk links of rechts het scherm uit. Ik tik een kale aan die in het scherm komt. "Nee, niet doen gek! Nu heb ik een match!" zegt Joni. "Oh, sorry, gaat dat zo ongelooflijk snel?" zeg ik beteuterd. "Geeft niet, ik unmatch hem meteen wel weer even". De knul ziet een date met Joni aan zich voorbij gaan binnen 30 seconden en wij voelen ons niet meer dan 3 seconden verantwoordelijk voor zijn ontstane enthousiasme. Hij is naar links ge-swiped en kan het verder uitzoeken met de rest uit de straat. De polo-player die Joni aanwijst is defenitely biseksual. Gearmd met zijn polo maten draagt hij reservesokken in zijn witte broek en glimlacht breed. Hij wil wat drinken met Joni en zegt dat ie van de "fine things in life" houdt. Ik raad Joni aan even terug te berichten "what exactly do you mean with "the fine things of life" darling?". Dat wil ie uitleggen onder het genot van een drankje nu hij toch in Nederland is en binnen onze GPS coördinaten. Daar hebben wij geen behoefte aan. We zetten de telefoon uit en daar stuift Roderik binnen. Hij moet en zal sigaretten hebben en heeft met drie temazepammen en vier flessen wijn in zijn mik de halve provincie doorgefietst van benzinepomp naar benzinepomp voor sigaretten en nu ziet hij licht aan het einde van de tunnel in "onze" kroeg. Roderik biedt ons meteen wat te drinken aan. Hij is 29 en kan niet slapen zegt ie. Ik zeg "waarom kun jij niet slapen op je zorgeloze 29e, Roderikje? Hij vertelt ons dat ie 6 maanden geleden op de IC lag dood te gaan aan een embolie en longbloeding en het zo vreemd vindt dat ie er nu nog is. Ik bind meteen mijn grappen assortiment in en zeg "Roderik, dat is niet tof, ken jij EMDR?". "Ja", zegt Roderik, "dat heeft me fantastisch geholpen, dankjewel". "Roderik?" zeg ik. "Ja?". "Ga jij kappen met die slaappillen en helemaal met zoveel drank erbij kerel. Het gevaar is weg, het was je tijd nog niet en het gebeurt niet weer, ok? En fiets gerust nog eens langs die EMDR knakker, is goed voor je. Waar is die R van op je been? Van Rot op?". Roderik kijkt naar zijn tatoeage op zijn scheen. "Nee, van Roderik" zegt ie. "Nou zeg, daar had ik nou nooit aan gedacht en ik heb niet eens drie temazepammen op". Roderik is een leuke knul. Achter elk huisje een kruisje. Poor guy. Gelukkig treft ie twee wakkere wijven vanavond die het goed met hem voor hebben. Trusten Roderik, slaap lekker straks.