8 nov 2015

paalpraten

Het is zondag en ik ben even bij Juul. De kinderen voegen samen en dat geeft ons de kans om zonder onderbreking door mama-mag-ik, mama-waar-ligt of mama-heb-je-nou-nog-niet en met de snelheid van het licht onze agenda's, beslommeringen en nieuwe aankoopjes uit te wisselen. Ketelbinkie stuift binnen. Goddank zegt hij niets van het kaliber mag-ik, waar-ligt of heb-je-nou-nog-niet. Hij verdwijnt zoals altijd in de keuken met een ondeugende grijns en wij mogen er niet komen, zo luidt zijn enige boodschap. Van Ketelbinkie kun je er wel zes hebben. Als Juul de thee klaar heeft, heeft Ketelbinkie een bord klaar met beschuiten met blauwe muisjes. "Er is een dikke muis geboren!" zegt ie. Hij weet precies hoe je ons stil krijgt.
Op de keukentafel liggen kortingsbonnen van mc donalds. De zoon van Juul zegt dat ie gister bij de mc drive aan de paal vertelde dat ie zijn bonnen vergeten was. De paal had geantwoord "dat maakt niet uit, u kunt gewoon doorrijden". Hij betaalde vervolgens de volle mep voor de papieren zakken die hij aangepakt had om naast zich neer te zetten. De paal had geen woord gelogen. Juul en mijn ogen treffen elkaar met een "eureka" lampje erin. We zijn het meteen eens dat het paalpraten een uitkomst is. We besluiten direct na de beschuit met muisjes en de thee als de wiedeweerga in onze paal te gaan zitten. Bij de eerste mama-mag-ik zal het heel even wennen zijn dat ze geen bewegende moeder met gezicht voor zich zien, maar als daar klachten op komen wijst de paal ze er wel even op dat dit voor de introductie van het paalpraten smorgens vroeg om 06.15 uur exact hetzelfde was en hen dat nooit weerhouden heeft van mama-mag-ik. Als er een kind verschijnt voor de sensor van de paal, stuift er binnen in de paal een subtiel Chanel 5 vleugje in de hals van mama, en dan weet ze dat er een vraag gesteld gaat worden waarvan zij zeer waarschijnlijk het meewerkend-, of zelfs lijdend voorwerp gaat worden. Heeft ze geen zin om te antwoorden, dan blijft het stil in de paal. Het geweten en humeur van mama blijft ongemoeid doordat ze de dwingeland niet ziet en er dus ook geen emotionele binding aan ervaart (hetgeen haar normaliter evolutie-technisch aanzet tot het vervullen van werkelijk alle instant kinderwensen). Voor mama-heb-je nou-nog-niet zit er een draaiknop als van een kaugomballenautomaat op de paal. Daaruit komt contant en afgepast geld voor de boodschappen die essentieel zijn voor een dragelijke schooldag en die je nog niet gehaald had (hey, het was de bakker of Ici Paris). Ze kunnen het uit het bakje pakken en op de fiets springen naar dichtsbijzijnde supermartkt en verder geen discussie. Kiezen of delen. Het paalpraten is na 20:00 afgelopen: op het display verschijnt na 19:59 "weltrusten schat, tot morgen".

We besluiten de ANWB te bellen. Die gele dingen worden vast niet meer gebruikt nu zelfs 80 jarigen een mobieltje hebben in geval van autopech of reanimatie. We laten ze in een leuk kleurtje spuiten en inbouwen in een display van 4 bij 5 meter, waarin voorzien is in twee stopcontacten, een aansluiting op de glasvezelkabel en een wasbak met warm en koud water. We'll solve all your problems.