7 nov 2015

"relax"

Carmen hangt met haar armen boven haar hoofd vastgebonden in haar blote borsten aan het plafond van een loods. Haar oksels zijn netjes geschoren. Haar lip is een beetje stuk, en ze wordt toegesproken door een pokdalige Mexicaan met een mes. Ze praat in het mes alsof het een microfoon is. Ze maakt zich geen zorgen om hoe ze er bij hangt, zolang haar voeten de grond maar raken. Ik daarentegen hang al half over de badrand om toe te snellen als hij het mes gaat gebruiken, maar Carmen vindt het allemaal alleen maar licht vervelend, het dondert haar niet zoveel. Dus ik doe er nog wat koud water bij en zak weer achterover. Dan fluistert ze haar plan in de kraters van het gezicht van de Mexicaan. Even de kraan uit, anders hoor ik het niet. Subliem, ze gaat het OM naaien, haar laatste troef en succes verzekerd. Het OM bungelt al jaren onderaan de voedselketen daar waar Carmen vandaan komt. Mijnheer Vesuvius laat zijn microfoon zakken. Zijn hebberigheid wint het van zijn zelfrespect. Eenmaal losgetornd en aangekleed gaat Carmen nooit koffiedrinken of boodschappen doen, of lekker even douchen. Ze gooit haar tas op de bijrijdersstoel en gaat naar het hol van de volgende leeuw. Daar maakt ze de deal aan de andere kant af, met het OM, welke haar zoon heroïne verslaafd en tot een killermachine gemaakt heeft. Ze gunt hen de Vesuvius en al wat hij met zich meebrengt, belooft een grote vis en eist in ruil haar killermachine van 15 terug. Afkicken regelt ze zelf wel, een kleinigheidje houd je toch.
Het is D-Evening. Boter bij de vis. Ik denk "dit wordt hem niet". Bij Carmen loopt het nooit goed af. Haar voorbereiding is perfect, ze is crimineel hoogbegaafd (een foutje: ze denkt dat haar hartsvriendinnen haar hartsvriendinnen zijn, maar hey, wie denkt dat niet?) en kan haar gevoel uitschakelen als beeldschermvergrendeling. Goddank, Lute komt in beeld. Lute heeft het. Lute is net een Victor. Hij zegt alleen iets als er iets gezegd moet worden. Wat een heerlijke man. En dan dat accentje, plat Amsterdams. Door Lute kan ik mijzelf weer losmaken van de badrand en weer even achterover leunen in het (veel te warme) water. Lute regelt altijd alles, zoals die taak al van oudsher belegd is bij de man. Lute doet zijn ras eer aan. Wie slim is spiegelt Lute. Lute vraagt niet, Lute biedt. Lute zoekt de minuscule zender in 150 pakjes wasmiddel. Hij heeft er 1,5 minuut de tijd voor en het is aardedonker. Hij slaat op de zakjes tot er een zakje is waar wasmiddel uit stuift. Lute is een smart-ass....it's what I like about Lute. Ik had de Whitney Houston dood kunnen sterven in bad. Het water veel te heet maar geen seconde tijd om koud bij te vullen. Het had niet veel langer moeten duren dat Carmen haar 15 jarige psychoot mijnheer Clearasil 6 keer door zijn hoofd schoot, terwijl hij met zijn moeder zat te flirten. Ik ga gauw uit bad. Stommel duizelig de trap af, schuif een kastje achter de voordeur, ontstop de oren van de hond en maan hem achter de voordeur te gaan liggen. Alle lampen uit en snel onder het ganzendons. Heerlijk zo'n avondje ontspanning.